Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek
Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief
Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek
Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief
Sichem, de heilige plaats van de Kanaänieten, maar ook de plaats waar God spreekt. In het tegenwoordige Nabloes werd Israël het land van God beloofd.
Zijn mensen allemaal onderweg naar de hel, behalve wie gelooft in Jezus Christus? Of leert de Bijbel toch at anders? En wat betekent 'niet geloven'?
Wat betekent het dat de mens 'uit de aarde aards' is? Boetseerde God een kleipoppetje of kan er ook evolutie hebben plaatsgevonden?
God ziet ons niet meer als zondaars, we zijn volkomen en voorgoed vergeven door het offer van de Here Jezus. Maar hoe zit het dan met onze zonden? Met de voetwassing laat de Here Jezus zien dat we nog wel elke dag gereinigd moeten worden, maar dat dit iets anders is dan vergeving.
Veel christenen hebben een romantisch beeld van het kribbetje van de Here Jezus: een houten voerbak, op drie of vier houten poten, zoals we die vinden in menig kerststalletje. Tijdens een jongerenreis naar Israël lieten we zien dat de werkelijkheid een stuk minder romantisch is…
We hebben het er maar moeilijk mee: zonden. We zeggen wel dat de Here Jezus ons heeft verlost van zonde en schuld, maar onze ervaring is eigenlijk anders. In werkelijkheid worstelen we bijna dagelijks met zonde, omdat het volgens ons een heilig leven in de weg staat. Is dat het leven waartoe God ons geroepen heeft?
Het is een Joods gebruik om tijdens het feest van Poerim zoveel te drinken dat men het verschil niet meer weet tussen ‘vervloekt zij Haman’ en ‘gezegend zij Mordechai’. In Iran heeft men geen drank nodig. Daar is de geest…