Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek
Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief
Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek
Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief
ruben hadders Ziet in alles symboliek Ruben Hadders valt als tiener nogal op door zijn bijzondere interesses: voor de wereld van de media en voor de wereld van de Bijbel. Op 19-jarige leeftijd begint hij nog tijdens zijn studie Journalistiek…
jaap bönker Gefascineerd door de zwervende Abraham Jaap Bönker is theoloog, schrijver en een veelgevraagd spreker. Hij bezocht meer dan 45 landen, maar voelt zich het meest aangetrokken tot het Midden Oosten. Tijdens zijn reizen door Israël en de Palestijnse…
Als christenen spreken en zingen wij graag over de Here Jezus als onze Verlosser, maar wat weten we over Zijn losserschap? Wie of wat is een losser?
De oude Hebreeën en met name de priesters dosten zich kleurrijk uit. God gebruikte die kleding als herinnering aan (en als symbool van) de principes en voorschriften die Hij aan Zijn volk had gegeven.
De Bijbel is een oosters boek, maar wordt vaak gelezen door een westerse bril. Welke consequenties heeft dit voor ons begrijpen van de tekst? Missen wij misschien zaken hierdoor? In deze 1,5-uur durende lezing neemt spreker en schrijver Ruben Hadders je mee in de wereld van de bijbelse cultuur
Heeft Johannes zich bij het schrijven van zijn evangelie laten inspireren door het scheppingsverhaal? Leo Smits ziet opmerkelijke overeenkomsten tussen de scheppingsdagen en het leven van Jezus zoals beschreven door de apostel Johannes.
Kan je een christen herkennen aan de uitstraling van zijn gezicht? Een vervolg op het gastartikel 'Wat voor kleed?' over de kinderen van het licht.
In Genesis 3 staat dat God voor Adam en Eva een kleed maakte omdat zij naakt waren. Zou het kunnen dat de mens voor de zondeval bekleed was met het licht van JHWH?
S ש twee tanden of vingertoppen; scherp, druk uitoefenen, inspannen b ב tent (huis); binnen, in De S (inspannen) en de b (tent; in) vormen het begrip שׁב (sháv) – ‘je inspannen naar de tent’ of: ‘je inzetten om thuis te komen’. Het heeft de basisbetekenis ‘weggaan [bij iemand vandaan]’ of ‘terugkeren [naar huis]’. Hiervan afgeleid is het woord תְשׁוּבָה (teshoeva) – terugkeer [van een verkeerde weg] en ook: omkeren [naar God toe], ofwel: bekering. Zie ook: zonde. Jezus vertelde hoe een zoon – na een mislukt avontuur – vol schuldbesef terugkeerde naar het ouderlijk huis. Toen hij in het buitenland alles was kwijtgeraakt, kwam hij tot inkeer en besefte hij hoe hij de liefde van zijn vader en de veiligheid van een thuis miste. Daarom besloot hij om [1] naar huis terug te keren, [2] te belijden dat hij had gezondigd en [3] de gevolgen van zijn keuzes te aanvaarden. Dat is in het kort de betekenis van bekering. De Bijbel maakt onderscheid tussen bekering (een actieve daad van ons) en wedergeboorte een actieve daad van God). Bekering is een actie die God van ons verwacht; Hij roept ons op naar Hem terug te keren. Wedergeboorte is iets dat Hij doet in ons leven. Dus: wij worden wedergeboren en wij moeten ons bekeren (de – passieve – uitdrukking ‘bekeerd worden’ is dus niet correct).
Het is misschien wel één van de meest geciteerde bijbelteksten van Paulus: “Ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, een ook voor de Griek” (Rom. 1:16). Maar waarom schrijft hij dit eigenlijk?