Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek
Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief
Zoekresultaten voor bijbel
Sample Page
This is an example page. It’s different from a blog post because it will stay in one place and will show up in your site navigation (in most themes). Most people start with an About page that introduces them to…
De Losser
Als christenen spreken en zingen wij graag over de Here Jezus als onze Verlosser, maar wat weten we over Zijn losserschap? Wie of wat is een losser?
Oud-Hebreeuwse kleding
De oude Hebreeën en met name de priesters dosten zich kleurrijk uit. God gebruikte die kleding als herinnering aan (en als symbool van) de principes en voorschriften die Hij aan Zijn volk had gegeven.
Zijn er werkelijk 613 geboden in de Thora?
Michael L. Brown legt uit dat de eerste feitelijke verwijzing naar de 613 geboden wordt gevonden in een lange passage van de Talmoed.
Het Evangelie van Johannes en de herschepping van de kosmos
Heeft Johannes zich bij het schrijven van zijn evangelie laten inspireren door het scheppingsverhaal? Leo Smits ziet opmerkelijke overeenkomsten tussen de scheppingsdagen en het leven van Jezus zoals beschreven door de apostel Johannes.
Wat voor een kleed? (deel 1)
In Genesis 3 staat dat God voor Adam en Eva een kleed maakte omdat zij naakt waren. Zou het kunnen dat de mens voor de zondeval bekleed was met het licht van JHWH?
Koning
M מ golven, water; ‘heel veel’; chaos L ל herdersstaf, juk; autoriteit, gezag K ך handpalm; buigen (zoals een palmboom); gebogen figuur De ל (lamed) en de ך (chaf of kaf) vormen samen het begrip לך (lach) – ‘lopen’. Het wordt gebruikt voor iemand die ergens naartoe loopt om een bericht over te brengen. In de Bijbel had iemand die een eind ging lopen vaak een staf bij zich, om zich te beschermen. Soms gaf iemand aan een boodschapper zijn eigen staf mee, om duidelijk te maken dat het bericht echt van hem kwam (autoriteit). Het woord voor ‘koning’ is מֶלֶךְ (mèlech) – nu is de מ (mem) erbij gevoegd. Deze letter betekent niet alleen ‘water’, maar ook ‘veel, een heleboel’. Een koning is dus iemand die wandelt tussen een heleboel mensen en die niet handelt alsof de wereld alleen om hemzelf draait. Een mooi voorbeeld van koning-zijn is te vinden in de Bijbel. De eerste twee koningen van Israël (Saul ben-Kis en zijn schoonzoon David ben-Ishai) waren gewoon mannen uit het volk. Saul was dan wel koning, maar als er geen oorlog was, woonde hij gewoon in zijn geboortedorp Gibea in het gebied van zijn eigen stam Benjamin. En David woonde de eerste zeven jaar van zijn regering in Hebron, waar de oudsten van de stad hem onderdak aanboden. Pas veel later verhuisde hij naar Jeruzalem en nog veel later liet hij een paleis bouwen. Eén van de momenten waardoor David bekend is geworden als ‘koning van het volk’ vond plaats toen de Ark van het Verbond naar Jeruzalem werd verhuisd. David legde toen zijn koninklijke kleding af en liep uitbundig dansend (in priesterkleding) vóór de priesters uit, die de Ark droegen. Zo deelde hij zijn vreugde met de mensen, die langs de route stonden om de Ark welkom […]
Bekering
S ש twee tanden of vingertoppen; scherp, druk uitoefenen, inspannen b ב tent (huis); binnen, in De S (inspannen) en de b (tent; in) vormen het begrip שׁב (sháv) – ‘je inspannen naar de tent’ of: ‘je inzetten om thuis te komen’. Het heeft de basisbetekenis ‘weggaan [bij iemand vandaan]’ of ‘terugkeren [naar huis]’. Hiervan afgeleid is het woord תְשׁוּבָה (teshoeva) – terugkeer [van een verkeerde weg] en ook: omkeren [naar God toe], ofwel: bekering. Zie ook: zonde. Jezus vertelde hoe een zoon – na een mislukt avontuur – vol schuldbesef terugkeerde naar het ouderlijk huis. Toen hij in het buitenland alles was kwijtgeraakt, kwam hij tot inkeer en besefte hij hoe hij de liefde van zijn vader en de veiligheid van een thuis miste. Daarom besloot hij om [1] naar huis terug te keren, [2] te belijden dat hij had gezondigd en [3] de gevolgen van zijn keuzes te aanvaarden. Dat is in het kort de betekenis van bekering. De Bijbel maakt onderscheid tussen bekering (een actieve daad van ons) en wedergeboorte een actieve daad van God). Bekering is een actie die God van ons verwacht; Hij roept ons op naar Hem terug te keren. Wedergeboorte is iets dat Hij doet in ons leven. Dus: wij worden wedergeboren en wij moeten ons bekeren (de – passieve – uitdrukking ‘bekeerd worden’ is dus niet correct).
Waarom schaamt Paulus zich niet?
Het is misschien wel één van de meest geciteerde bijbelteksten van Paulus: “Ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, een ook voor de Griek” (Rom. 1:16). Maar waarom schrijft hij dit eigenlijk?
Gastvrijheid voor de vreemdeling (deel 2)
Ruben Hadders laat zien hoe gastvrijheid eruitzag in de bijbelse cultuur en hoe de schending hiervan leidde tot een van de grootste drama’s in de geschiedenis van Israël.