Ontdek meer over de bijbelse cultuur, natuur en symboliek

Schrijf je in voor de gratis digitale nieuwsbrief

Meld je aan

Zoekresultaten voor zonde

De Christen en de Farizeeër

De Christen en de Farizeeër

Wat begint als Rabbi David Rosens verdediging van zijn traditie tegen de denigrerende opvatting van het woord ‘Farizeeër’ door predikant R.T. Kendall, groeit uit tot een fascinerende en unieke correspondentie waarin beide mannen openlijk discussiëren over de kernpunten van hun…

Spreken

Het woord gespeld (van rechts naar links, zoals gebruikelijk bij oud-oosterse talen): A א ossenkop; kracht M ע golven, water; ‘heel veel’; chaos R ר hoofd, persoon; eerst(e) L ל herdersstaf, juk; autoriteit, gezag In de Bijbel wordt het werkwoord אמר (amar) gebruikt. Het basiswoord bestaat uit de symbolen M (mem – waterstroom) en L (lamed – herdersstaf; autoriteit). Spreken staat in de bijbelse cultuur gelijk aan ‘een stroom’ van klanken, die elkaar opvolgen zoals water in een beekje in de bergen. De klanken vormen woorden, de woorden vormen zinnen, de zinnen vormen een boodschap – in de boodschap ligt autoriteit. Hiervan is מִילָה (milá – woord) afgeleid. Als zelfstandig naamwoord betekent מֻל \ מוּל (moel) ‘voorhuid’ en als werkwoord: ‘besnijden’. Hierdoor legt de taal een duidelijk link tussen wat wij zeggen (eigenlijk: hoe wij met autoriteit omgaan), seksuele reinheid en (verbonds)trouw. In Israël kende (en kent) men het verschijnsel van vloedgolven die in het regenseizoen uit de bergen omlaag stromen door de droge rivierbeddingen. Zo’n vloedgolf sleept alles mee wat hij op zijn pad tegenkomt. Daarom adviseert Jezus ons om ons levenshuis op de rotsgrond op de oever te bouwen, in plaats van op het zand van de rivierbedding (Mattheüs 7:24-29). Er is iets vreemds aan de hand met het Hebreeuwse werkwoord voor ‘spreken’. In de loop van de geschiedenis is de basisvorm אמל (amal) veranderd in אמר (amar). Ik weet niet waarom dat is gebeurd, maar ik heb er wel een bijzondere waarschuwing in ontdekt. De oorspronkelijke betekenis van ‘spreken’ was ooit: een krachtige (A) stroom (M) van autoriteit (L) Door de andere spelling is dat veranderd in: een krachtige (A) stroom (M) van een mens (R) Vergelijk dit eens met wat de Bijbel zegt over onze woorden (bijvoorbeeld in Spreuken 12:25, 25:11 of Jacobus 3).

Herder (2)

Het woord gespeld (van rechts naar links, zoals gebruikelijk bij oud-oosterse talen): i י  hand, handeling S ש twee tanden of vingertoppen; scherp, druk uitoefenen, inspannen O ע zien, toekijken; ervaren; kennis   Dit woord bestaat uit de letters S (shin – verslinden of vernietigen) en O (ajin – toekijken, opletten). Het betekent ongeveer ‘een vernietiger die op wacht staat’. Dat klinkt intimiderend, maar dat is het niet! De betekenis van dit woord is namelijk: redding! Het beschrijft een herder, die de wacht houdt over zijn kudde. De intimiderende houding is bedoeld voor roofdieren of dieven, die de schapen kwaad willen doen. Voor de schapen betekent het juist veiligheid en bescherming. Vergelijk het andere woord voor herder (OR – ‘een man die op wacht staat’), dat juist iets zegt over zijn zorg voor de kudde. Van dit basiswoord is de oorspronkelijke Hebreeuwse naam van Jezus afgeleid: יְשׁוּעַ (Jeshoe’a). De i (hand / arm) wijst op een actieve houding; de goede Herder is voortdurend alert. Jezus – de Redder Een goede Herder doet twee dingen: hij zorgt voor zijn schapen en hij beschermt ze tegen gevaar. Dit laatste element zit verborgen in Zijn Hebreeuwse naam: Yeshua (Redder). De engel Gabriël zegt tegen Jozef: ( … ) u zult Hem de naam Jezus geven, want Hij zal zijn volk zalig maken van hun zonden’ (Mattheüs 1:21). In het Hebreeuws is dit een woordspeling: noem Hem Jezus (ישׁוע – de HEERE redt), want Hij zal redden / zalig maken (יושׁיע) van de zonde. Hij zal ons redden uit de greep van de satan en ons beschermen en verzorgen! Dus vergeet de satan – kijk naar Jezus! Hij redt!

Herder (1)

Het woord gespeld (van rechts naar links, zoals gebruikelijk bij oud-oosterse talen): R ר hoofd, persoon; eerst(e) O ע zien, toekijken; ervaren; kennis Het woord voor ‘herder’ heeft een hele sociale betekenis. De R (resh – hoofd, of man) en de O (ajin – oog, kijken; ervaren) vormen het begrip ‘een man die toekijkt’. Dit is precies wat een herder doet: hij houdt zijn kudde in het oog om te zien of alles in orde is. Dit is één van de twee taken van een goede herder (zie ook herder [2]). In de woestijngebieden van het Midden-Oosten vormen de dieren vaak het enige gezelschap van de herder. Het is dan ook een kleine stap naar de andere betekenis van het woord: gezelschap of vriendschap. In de Bijbel komen de woorden רֵעַ en רֵעָה (vriend[in], metgezel) voor. Ze verwijzen naar iemand met wie je graag optrekt. Van het tweede woord is de naam Ruth afgeleid: רְעוּת – ‘vriendin’. In het verhaal van Ruth spelen de begrippen ‘voeden’ en ‘verlangen’ een belangrijke rol. Ruth leert haar schoonfamilie kennen omdat die zich vanwege gebrek aan voedsel in haar land (Moab) vestigt. Later speelt haar verlangen naar de God van Naomi’s volk een grote rol. Thuisgekomen draait een belangrijk deel van het verhaal om ‘voeden’ – de oogst en het oogstfeest op het land van Boaz, de zoon van die andere buitenlandse vrouw, die vanwege haar respect voor God werd opgenomen (Rachab). Wie er voor kiest de God van Israël te volgen, ontvangt een zegen die tot in volgende generaties doorwerkt. Het leven van Ruths achterkleinzoon David (passie of hartstocht, maar ook: geliefde – zie liefde [2]) wordt gekenmerkt door zijn taak als herder van het volk. Ook de bijzondere vriendschap met zijn zwager Jonathan en zijn enorme passie voor God (zie de psalmen […]

Erfrecht in de Bijbel

Zacheus

Het verhaal van JHWH en mensen gaat over een erfenis, die verloren is gegaan maar wordt hersteld door de eerstgeborene, de Erfgenaam. Het is het verhaal van de Losser.

Rein van hart

Zwijn

Dat de Bijbel spreekt over reine en onreine zaken, is voor de meeste gelovigen geen geheim. De vraag is alleen: hoe gaan wij hier mee om?

Inleiding in de Torah

De Bergrede, door de Deense schilder Henrik Olrik (1830-1890)

Zonder dit fundament en zonder kennis van de Hebreeuwse cultuur en achtergronden, missen we waar het werkelijk om gaat in de Bijbel en worden veel teksten verkeerd begrepen. Daarom neemt Jaap Bönker je gedurende vijf avonden mee door de eerste vijf boeken van de bijbel. Hij toont je de verbanden en verbonden die het fundament vormen van de bijbelse cultuur en -boodschap.