Zoekresultaten voor hoop

Het woord gespeld (van rechts naar links, zoals gebruikelijk bij oud-oosterse talen): m מ golven, water; ‘heel veel’; chaos f ו spijker, tentpin; toevoegen (‘en’) t ת  (merk)teken, signaal; verbond   Na de omschrijving van het fysieke begin van de mens – zie mens (1) – en zijn broze conditie – zie mens (2) – legt dit woord de  nadruk op het komende einde. Het basiswoord wordt gevormd door twee letters: de M (mem) en de T (tav). Zij omschrijven het proces van sterven als een meegevoerd worden in een onrustige, chaotische waterstroom naar een vast punt. Let op: dit stervensproces begint niet aan het einde van het leven. De M (mem) – die de onrustige waterstroom uitbeeldt – staat voor het leven zelf. De T (tav) beeldt het einde van het aardse leven uit; het moment dat het lichaam daadwerkelijk sterft. De f (vav) vormt de verbindende factor tussen die twee: het leven is hier op aarde onlosmakelijk verbonden met de dood. Maar dit is niet het hele verhaal. Er is meer… … er is goed nieuws te melden! Hoe onrustig en chaotisch ons leven ook kan zijn – en hoe sterk de verbinding met de dood ook is – er is hoop! De M (mem) die de oncontroleerbare chaos in ons leven uitbeeldt, wordt gevolgd door twee letters van hoop! De eerste – de f (vav) – is een tentpin. Deze letter staat voor verbinding en voor veiligheid (hij houdt de nomadentent overeind en helpt een plek te vormen waar men veilig is voor de invloeden van het woestijnklimaat). De T (tav) vormt een merkteken dat de juiste route aangeeft. Ook staat het voor het sluiten van een verbond – in de cultuur van het Midden-Oosten betekende dit veiligheid en bescherming. Conclusie: ons leven (dat eigenlijk één chaotisch […]